AMEL
Bu bir yönüyle irabı ifade eder.Amel, kelimenin sonunda amilin meydana getirdiği eserdir.Açıklama ve beyan anlamlarını da ifade eden irab Cürcanî de de şekil yönünden ele alınıp “Amiller sebebiyle kelimelerin sonlarında meydana gelen değişiklikler”[1] diye tanımlanmıştır.Son dönem müelliflerinden Galayinî de bu tanımı almıştır.[2]Buradan yola çıkarak şu söylenebilir.İrab kelimenin sonlarıyla ilgili olarak kullanıldığında kelimenin sonunun değişmeyip bir hal üzerinde bulunması anlamındaki “Bina”nın zıttı anlaşılır.Bunun yanında irapla kelimelerin sonu kastedilmiyorsa o zaman kelimenin cümlenin kelam içindeki fonksiyonu ve yeri anlaşılır.
